Osho Meditasyon, pratik meditasyon rehberi

Bastirdiginiz sey, aslinda firlatilip atilir, bastirilmaz. O, sürekli bastirmis oldugunuz için içinizde bir birikim haline geldi. Tüm terbiye, uygarlik, egitim baskilayicidir. Daha degisik bir egitimle, daha bilinçli bir egitimle daha uyanik bir ebeveyinlikle önceden kolaylika atilabilecek pek çok seyi bastiriyordunuz. Aklin iç düzeneginin daha iyi farkindaligiyla, kültür birçok seyi atmaniza izin verebilirdi.

Örnegin bir çocuk öfkelendigi zaman 'Öfkelenme' deriz ona. Çocuk öfkeyi bastirmaya baslar. Zamanla bu anlik olay, sürekli hale gelir. Simdi öfke eylemi olmayacak ama öfke kalacaktir. Sadede anlik seylerden olan öfkeyi biriktirmis oluruz. Öfke bastirilmazsa, hiç kimse sürekli öfkeli olamaz. Öfke, gelip geçen anlik birseydir;açiga vuruldugunda öfkeyi uzatamazsiniz. Bu yüzden bana kalsa çocugun daha sahici bir biçimde öfkeli olmasina izin verirdim.Öfkeli olun ama bastirmayin.

...ona bir yastik verip 'yastiga öfkelen, yastiga karsi sert ol' denilebilinir.Baslangiçtan itibaren, bir çocuk öfkenin sadece yön degistirecegi bir tarzda yetistirilebilir. Ona bir nesne verilebilir. Çocuk öfkesi kayboluncaya kadar o seyi firlatmayi sürdürebilir. Birkaç dakikada, birkaç saniyede öfkesi dagilir ve öfke birikmez.

...
Öfkelenmeyi isteyeceğiniz biri olmaksızın öfkelenin, hiçbir neden olmasızın gülün. Bütün bitikmiş şeyleri atabilirsiniz o zaman. Bir kere bunun yolunu öğrenince, tüm geçmişin yükünden kurtulursunuz.

... Arındınız artık. Yeniden çocuksunuz. Şimdi masumiyetiniz içinde meditasyon yapabilirsiniz, çünkü içinizde otuşunuzu bozacak çılgın kişi yoktur artık.

***
Bu aralar elimden düşürmediğim bir kitap: Osho Meditasyon, pratik meditasyon rehberi. Normal meditasyon kitaplarından farklı. Bir çok çeşit meditasyon yöntemi var. Hele bir tanesi var ki, inanılmaz. Ama öncelikle içimizden başlamamız gerek, arınmamız ve odaklanmamız.

Çocukluktan başlar aslında, birşeye kızdığımızda büyükler 'aa çocuklar kızmaz, kızma yavrum, sinirlenme' der hemen. Ne kadar yanlışMIŞ. Okudukça, irdeledikçe ne kadar mantıklı geliyor. Hiçbirşeyi biriktirmemek gerek bu bünyede. Atmak gerek. Öfkeyi de hüznü de, mutluluğu da. O zaman odaklanmak daha kolay sanırım herşeye, hayata...